Her gün bitimine bu denli sevinişimi görenler belli bir tarihte gelecek belli bir şeyi bekliyorum sanırdı. Bir şeyi bekliyordum ama ne tarihini biliyordum ne de gelip gelmeyeceğini. Bekleyişlerimin bu denli can yakıcı ve kırıcı
olmasının tek sebebi de buydu, onlar sabırsız olduğumu sanırdı. Oysa ben, geleceğinden emin olsaydım, emin değil de umutlu bile olsaydım; gıkımı çıkarmadan 7 bahar, 7 güz, 7 kış bile beklerdim. İşte ben o yüzden her gece 12'yi beklerken tırnaklarımı avcuma geçirirdim, onlar sanırdı da sanırdı. Her yeni güne uyandığım
sabah, geleceklerimin gelmeyeceklerinden korkup boşa giden zamanlarımın ardından surat asardım, onlar uykulu sanırdı. Onlar sanırdı da sanırdı.