Bazen o kadar kısa zaman dilimleri içerisinde, o kadar çok duyguyu aynı anda yaşıyorsun ki "Nasılsın?" sorusunun cevapları değişse de sabit bir "şimdilik" yerleşiveriyor. "Şimdilik iyiyim, şimdilik mutluyum..." Bazen bu duygu yoğunluğu seni o kadar yoruyor ki; yaşadığın 1 gün, hafızanda parçalara bölünüyor. Sabahı, bir gün; öğleni diğer gün, akşamı bambaşka bir gün ve sen sırf bu yüzden daha çabuk yaşlanıyorsun. Günler, aylar oluyor; aylar yıllar... Büyümüyorsun, yaşlanıyorsun. Bazen, arada bazı evreler atlanır. Bazen delicesine hızlı ruh hali değişiklikleri seni bile korkutuyor. Deliriyorsun sanıyorsun, delirdin sanılıyorsun. Duygular... Duygulardan hep. Bir duygu eksilince oluşan boşluktan. Boşlukları hep yanlış şeylerle doldurmaktan. Yanlış parçaların, daha da fazla boşluk yaratmasından.
Aşağıdaki duygusal boşlukları doldurunuz.