Düşünüyorum son zamanlarda. Çok düşünüyorum . Düşünüyorum, çünkü bir şey yapmıyorum. Yapamıyorum. Beceremiyorum da zaten. Elimden gelen hiçbir şey yok. Elimde bir şey yok. Tutunduğum hiçbir şey yok.
İndiriyorum bazen kafamı tavandan. Bakıyorum etrafıma, insanlara. Ne çok insan var. Hepsi birbirinden farklı. Hepsi de biri ama hiç kimse hiç biri değil. Sonra tekrar düşünüyorum işte. Dikiyorum gözlerimi tekrar tavana. “Sen.” diyorum. “Peki sen?” ”Sen ne yaptın bunca zaman? Kimin hayatında ne oldun? Ne geliyor elinden? Yarın herkes gittiğinde, bu sefer tamamen gittiğinde ne yapacaksın kendinle?” Ses çıkmıyor ama. Cevabım yok çünkü.
Aynaların üstünü kapıyorum hep son zamanlarda. Bakamıyorum çünkü. İçimi görüyorum orada, dışımı değil. Görmeyeyim de zaten.
Diyorum ki kendime o hep bok attığın salak ama güzeller var ya en azından güzeller diyorum. Sen salaksın ama güzel değilsin diyorum.
Ne sevmeyi becerebildin bunca zaman, ne de sevilmeyi. Arada bakıyorum arkada kaç kişiye kendimi gerçekten sevdirebilmişim diye. Yok işte kimse. Sonra aşka inanmıyorum falan diye de salllıyorsun işte zaten.
Ceplerimdekileri dökmeye çalışıyorum işte böyle bazen ama çıkmıyor bir şey. Boşluk.
Hayat işte. Oturduğun yerden atıp tutmakla olmuyor. Arada o parmaklar seni gösteriyor. Öyle ya sen hiçbir ortamda gözlerin döndüğü insan olmadın. Geç şimdi güzelliği. En son ne zaman kalabalıkta konuşabildin. Kekelemeden yani. Konuşamadın tabi.
Okuyorum ben de artık. Hep okuyorum. Sonra diyorum ki e madem konuşamıyorum, yazayım. Sonra o da olmuyor. Cümlelerin sonuna nokta koysam da kelimelerim kaçıyor. Yazamıyorum da. Yazanlardan da değilsin sen. Gelmiyor işte elinden.
Müzik dinliyorum bir de çok. Adamlar nasıl da müzik aletiyle anlatıyor hayatı diyorum. E tabi o da yok bende. Kapıyorum sonra müziği de.
Üç beş hayal kurmuştun diyorum. Mahvettin sonra onları da. Yapman gereken hiçbir şeyi yapmadın çünkü. Hayallerinin gerçekleşmesinden bile korktun. Kaç kişi hayallerini gerçekleştirmekten korkar ki?
Suçu hep bir şeylere atmakla yetindin diyorum. Param yok dedin. Onu dedin bunu dedin.
İnsanın kendine gerçekleri söylemesi çok zor. Çok can yakıyor ama hiçşin diyorum. Hiç. Öyleydin de hep. İnsanın kendine gerçekleri söylemesi çok can yakıyor ama en azından bunu yap bari diyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder