Mutlu olmak, neşeli olmak, iyi olmak

Bu üçlüyü ne de çok birbiriyle karıştırıyoruz.
Mutluluk, hep bir şeylere bağlı : "Üniversiteyi kazansam, çok mutlu olacağım.", "Bu şehirden gitsem, çok mutlu olacağım.", "O beni sevse, mutlu olacağım." Mutluluk hep bir şeylere bağlı. Bazen soyut, bazen somut. Hep bir elde edişten sonra meydana çıkıveriyor ama hiçbir zaman tam anlamıyla gelmiyor, gelse de koltuğun ucunda oturuyor, kalkıp gidiyor. Çünkü o bütün arzu edilenlerin elde edilişi olmuyor, olsa da kolay olmuyor ya da istenilen surette olmuyor.
He mutlu olan kesim mi? Onlar şanslı kesim. Onlar elde eden. Lütfen bu konunun dışında tutalım. Kıskanıyorum!
Bazı insanlar da nereye gitse, mutsuzluğu da götürüyor. İçinde. Bavuluna biraz pantolon, birkaç kazak, bir de mutsuzluğu tıkıştırıp gidiyor. Gece yan yastığında mutsuzluğu yatıyor, üstüne yorgan örtüyor.
Yani mutsuzluk tam bir orospu çocuğu.
Neşe var bir de. Bak o nedensiz.

Neşeli ol ki genç kalasın.

O hiçbir şeye bağlı değil. İçinde bir çocuk yaşayıp yaşamadığıyla ilgili sadece. Çünkü neşe tam bir küçük kız çocuğu.
Aynı anda hem mutsuz, hem neşeli olabilirsin.
Çünkü mutsuzluk uzun bir süreç ve mutsuz insanlar da kahkaha atar. İşte onun içinde neşe isimli al yanaklı küçük kız çocuğu var.
Yani neşe tam al yanaklı küçük bir kız çocuğu.
İyi olmak var bir de. Bak işte o çok başka.
Mutsuz ol, neşeli ol ama hep iyi ol. En güzel dilek bu bak. Zaten hep iyi'li değil mi tüm dilekler?

İyi geceler, İyi uykular, İyi günler, Kendine iyi bak...

İyi ol. 
Çünkü kimse mutsuzluktan ölmüyor ama iyi olmayan insanlar sürüklenen çuvallardan farksız.
Boş.
Mutsuzken hayat yine aynı rutinde devam eder : Sabah kalkarsın. Belki istemeyerek. Yemek yersin. Belki kusarak. İşe/okula gidersin. Belki söverek. Eve gelirsin. Belki geri geri giderek. Yatarsın. Belki istemeyerek.
İyi olmayan insanlar devam edemez : Sabah kalkmaz. Çünkü zaten yatmamıştır. Yemek yemez. Zaten muhtemelen kusmuştur. İşe/okula gidemez. Çünkü yatağı bırakmaz. Uyuyamaz. Çünkü mutlaka düşündüğü bir şey var ya da gözyaşları izin vermez.
Yani iyi olamamak tam dünyadaki ölüm.
Belki hiç mutlu olmayacaksın.
Belki içindeki çocuk öldü, neşen olmayacak.
İyi ol. Hep iyi ol.