28 Şubat 2012 Salı

Gözümüzün, göğüs büyüklüğümüzün, bacak uzunluğumuzun, güzelliğimizin, çirkinliğimizin, zekamızın, hatalarımızın, pişmanlıklarımızın, kim olduğumuzun, kim olamadığımızın önemsenmediği bir yer aradık durduk. Bulsak; beş dakika durmadan gidecek, sonsuza dek orada kalacaktık. Aslında hep yanıbaşımızdaydı, göremedik. Annemizin dizleri orada başımızı bekliyordu, gittiğimizde anladık.
Tüm dertlerim geçer, anneme sarılsam yeter.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder