Hayatta başıma gelen en kötü şey duygularım. Mümkün olsaydı duygularımı aldırmak isterdim.

İnsan olmak çok zor. Aynı anda hem mantığa hem duygulara sahip olmak çok zor. Duyguları olmayan robotik bir canlı olmayı yeğlerdim. O zaman karar almak, “doğru” karar olmak çok daha basit olurdu.

İnsanın içinde sürekli birbiriyle çatışan iki şeye sahip olması çok zor ve ben bu aralar bu ikisinin çatışmasına tahammül edemiyorum.

Mantık ne kadar doğruya giderse, duygular o kadar umursamıyor. O kadar umurlarında değil doğrular.

Boşluk, korku, kaygı, mutluluk, mutsuzluk, pişmanlık,  şüphe, umut, umutsuzluk, sevgi, nefret, şaşkınlık… Çok fazla duygu var. Baş edilemeyecek kadar çok duygu var ve bunlar bazen mantığını ele geçiriyor. İnsan olmak çok zor.