Sürekli savaştığım birisi var. Nefret ettiğim, bana çok çile çektiren biri. Hareketlerini, davranışlarını, konuşmalarını hiç sevmediğim, sürekli yargıladığım biri. Her kararından nefret ettiğim, kafasını duvarlara çarpmak istediğim biri. Huylarından nefret ettiğim, düşüncelerinden tiksindiğim, tüm karakteristik özelliklerini söküp atmak istediğim biri. Memnuniyetsizliğinden, çekingenliğinden, kötümserliğinden, pişmanlıklarından bıktığım biri. Artık tek cümlesine dahi tahammül edemediğim, bırakıp gitmek istediğim biri.
İnsan kendisini bırakıp gidemiyor ama.