21 Eylül 2011 Çarşamba

Aşka ihtiyacım yok, birine ihtiyacım var.

Aşk zırvasına hiç inanmadım ama şu sıralar birine ihtiyacım var. Gelsin, beynimi kendisiyle o kadar doldursun ki kendi kendime eziyet etmeme imkan vermesin. Bütün zamanımı alsın, kendi zamanı yapsın. Uyumak için yattığımda artık kendimden nefret etmek yerine kendimi düşünmek yerine onu düşüneyim. Onun için giyineyim. Kıracaksa da o kırsın. Çünkü insan kendini kırınca çok daha fazla kırıyor, çok daha fazla kırılıyor.
Ben ihtiyaç duyulmak istiyorum. Benim birisinin hayatında vazgeçilmez olmaya ihtiyacım var. Bütün boş vaktimi, egomu ve dikkatimi yiyip bitiricek birine ihtiyacım var. Bana bağımlı biri. Karşılıklı bağımlılık.
Ya da bilmiyorum. Aslında ihtiyacım olan budur belki. Benim zamanımı çalacak birine ihtiyacım var. Ben çok yoruldum kendimden.
Benim birine ihtiyacım var ama işte insan başka bir insana ihtiyaç duymamalı. Suya ihtiyaç duymalı, havaya ihtiyaç duymalı ama insan insana ihtiyaç duymamalı.
Ben aslında neye ihtiyacım olduğunu bilmiyorum.

1 yorum: