20 Ekim 2011 Perşembe


Hayatın içinde acelesi olan insanları bir türlü anlayamıyorum, anlayamayacağım. Çok hızlı yaşıyorsunuz. Çok hızlı yemek yiyip, çok hızlı konuşuyorsunuz. Yeni bir yere gidince gezmek yerine hızlı adımlarla ilerliyorsunuz. Yolda koşar adımlarla ilerliyorsunuz. Çok hızlı samimi oluyorsunuz, çok hızlı dost olup çok hızlı da düşman oluyorsunuz. Çok çabuk aşık olup çok çabuk aşk acısı çekiyorsunuz. Ardından tekrar çok hızlı aşık olup bu sefer hızlı biçimde başkasının aşk acısını yaşıyorsunuz. Çok çabuk kaynaşıyorsunuz. Çok çabuk sevip çok çabuk nefret ediyorsunuz. Çok hızlı alışıyorsunuz. Çok çabuk yeniyi bulup eskiyi unutuyorsunuz. Çok çabuk tüketiyorsunuz. 
Siz ne kadar hızlı olursanız olun zaman yine kendi seyrinde akıp gidecek. Zaman hızlanmayacak, günler çabuk geçmeyecek.
Yapmayın. Bu kadar hızlı yaşamayın. Bu kadar hızlı olmayın. Koşmayın, koşuşturmayın. Beni çok yoruyor, size yetişmek zorunda bırakıyorsunuz. Koşamıyorum. Çok hızlı yaşamayın. İzlerken yoruluyorum. Beni yormayın, zora sokmayın.
Biraz yavaş olur musunuz?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder