İnsanlar düşünmüyor, inanabiliyor musunuz? Düşünmüyorlar. Ağızlarından çıkan bir lafın karşısındaki insana ne hissettireceğini, ilgisizliğinin karşısındaki insanı üzebileceğini, bir verip bir aldığı ilginin dengesini bozabileceğini düşünmüyorlar. Yaptıkları hareketlerin yol açacağı sebepleri, hareketlerinin altında yatan nedenleri düşünmüyorlar. Geçmişi düşünmüyorlar siliyorlar, geleceği düşünmüyorlar umursamıyorlar. Karşılarındaki insanları düşünmüyorlar. Onu sevenleri, sevdiklerini düşünmüyorlar. Konuşurken seçecekleri kelimeleri bile düşünmüyorlar. 

En fazla ertesi gün giyecekleri kıyafeti düşünüyorlar.

İnsanlar düşünmüyor. Bu yeteneği yok sayıyorlar.

Ben düşünüyorum. Yatağa yatınca, yemek yerken, ders çalışırken, okuldayken, arkadaşlarımla sohbet ederken, hep düşünüyorum. Onların yerine de ben düşünüyorum. Hayat onlara güzel oluyor, bana zindan oluyor.