18’imi bile doldurmadım daha. Hayatın belki de çok başındayım. “Belki de” çünkü şu andan 5 dakika sonra ölebilirim de. Öyle ya yaşadığımız tamamen bir belirsizlik. Ben de hep bunu düşünüyorum işte. Şu andan 5 dakika sonra ölsem, hiçbir şeyin önemi kalmayacak aslında. Ne yaptıklarımın ne de yapmayı planladıklarımın. En fazla arkamda gözü yaşlı birkaç insan bırakabilirim o da işte bir mevsim süresince can yakar anca. Hayat kısa, kuşlar uçuyor çünkü. Öyle ya şu andan 5 dakika sonra ölebilirim ve hiçbir şeyin, hiçbir sorunun, hiçbir mutsuzluğun önemi kalmaz. O yüzden yaşadığım an ne geçmişte bir ani ne de gelecekte bir an olmalı ya. Tam şu an olmalı. Olmayınca olmuyor ama bazen.
Tam ortasındayım aslında yolun. Koşunun ortasındayım. Koşsan varış uzak, geri dönsen koştuğun zamana yazık. Tam ortasındayım yolun.
Tam varıyorum ki hedefe
Bir yenisi başlıyor
Bu oyun hep aynı değişmiyor
Hala devam hala figan
Hem de bile bile
Tam koşunun sonuna varıyorum ki yeni bir koşu başlıyor. Devam etmek zor, mecalin olmuyor bazen. Duraklar yok bu yolda, soluklanmak yok.
Hani çiğ köftenin acı gelmesi ama yine de devam etmeye çalışman gibi mesela. Şikayet etsen de yol belli, varış mı? Bak işte o hiç belli değil.
Tam varıyorum ki hedefe
Bir yenisi başlıyor.
Yollar bitmiyor. Hedefler bitmiyor.
Bu oyun hep aynı değişmiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder